Zuurstofomgeving IEC 60601-1 Vonkontstekingstester voor mij Apparatuur/systemen

Productomschrijving

IEC 60601-1 Vonkontstekingstester om het RISICO van brand in een ZUURSTOFRIJKE OMGEVING te controleren voor ME-APPARATUUR & ME-SYSTEMEN

1. Volgens standaard:

IEC 60601-1-figuur 34-figuur37 (clausule 11.2.2)

2.Specificaties

11.2.2 ME-APPARATUUR en ME-SYSTEMEN gebruikt in combinatie met ZUURSTOFRIJKE OMGEVING

11.2.2.1 RISICO op brand in een ZUURSTOF RIJKE OMGEVING
In ME-APPARATUUR en ME-SYSTEMEN moet het RISICO op brand in een ZUURSTOFRIJKE OMGEVING zo veel mogelijk worden beperkt onder NORMALE OMSTANDIGHEDEN of ENKELE FOUTOMSTANDIGHEDEN (zoals geïdentificeerd in 11 .2.3).Er is sprake van een onaanvaardbaar risico op brand in een ZUURSTOFRIJKE OMGEVING wanneer een ontstekingsbron in contact komt met ontvlambaar materiaal en er geen middelen zijn die de verspreiding van een brand kunnen beperken.
OPMERKING 1 Voor zuurstofconcentraties tot 25 % bij één atmosfeer of partiële drukken tot 27,5 kPa voor hogere atmosferische drukken worden de eisen in 1 3.1 .1 voldoende geacht.

a) * Een ontstekingsbron wordt geacht te bestaan ​​in een ZUURSTOF RIJKE OMGEVING wanneer een van de volgende condities bestaat in NORMALE CONDITIE en SINGLE FOUT CONDITIES (inclusief spanning en stroom):
1) de temperatuur van het materiaal wordt verhoogd tot de ontbrandingstemperatuur;
2) temperaturen kunnen het soldeersel of de soldeerverbindingen beïnvloeden, waardoor losraken, kortsluiting of andere storingen kunnen ontstaan ​​die kunnen leiden tot vonken of het verhogen van de temperatuur van het materiaal tot de ontbrandingstemperatuur;
3) onderdelen die de veiligheid beïnvloeden barsten of veranderen van buitenvorm waardoor temperaturen van meer dan 300 °C of vonken (zie 4) en 5) hieronder) worden blootgesteld als gevolg van oververhitting;
4) temperaturen van onderdelen of componenten kunnen hoger zijn dan 300 °C;
5) vonken leveren voldoende energie voor ontsteking door de limieten van Afbeelding 35 tot en met Afbeelding 37 te overschrijden.

Items 4) en 5) hebben betrekking op het slechtste geval waarbij de atmosfeer 100% zuurstof is, het contactmateriaal (voor item 5) soldeer is en de brandstof katoen is.Bij het toepassen van deze specifieke vereisten moet rekening worden gehouden met beschikbare brandstoffen en zuurstofconcentraties.Wanneer er wordt afgeweken van deze ongunstigste grenswaarden (op basis van lagere zuurstofconcentraties of minder brandbare brandstoffen), moeten deze worden gemotiveerd en gedocumenteerd in
het RISICOBEHEERDOSSIER.
Als alternatief voor 11.2.2.1 a) 5) kan de volgende test worden gebruikt om te bepalen of er een ontstekingsbron aanwezig is.

Eerst worden de plaats(en) in de ME-APPARATUUR geïdentificeerd waar vonken ontsteking kunnen veroorzaken.Vervolgens wordt bepaald tussen welk(e) materiaal(en) van de onderdelen vonken kunnen ontstaan.
Monsters van hetzelfde materiaal worden vervolgens gebruikt om de contactpennen voor het testapparaat te maken (zie figuur 34).
Andere parameters voor de test zijn: zuurstofconcentratie, brandstof, elektrische parameters (stroom, spanning, capaciteit, inductantie of weerstand).Deze parameters zijn zo gekozen dat ze het slechtste geval vertegenwoordigen voor de ME-APPARATUUR

Twee contactpennen van het te beschouwen materiaal worden tegenover elkaar geplaatst (zie figuur 34).De ene pin heeft een diameter van 1 mm, de andere van 3 mm.De elektrische bron is verbonden met de pinnen zoals weergegeven in Afbeelding 35 tot Afbeelding 37. Een stuk katoen wordt dicht bij de contactoppervlakken van de twee pinnen geplaatst.Via een slang worden de contacten constant gespoeld met zuurstof met een snelheid van minder dan 0,5 m/s.De kathode wordt naar de anode verplaatst om de contacten te sluiten en teruggetrokken om ze weer te openen.Er moeten minimaal 300 proeven worden uitgevoerd voordat kan worden besloten dat de vonken niet ontbranden.Als de vonken kleiner worden door slechte oppervlakken van de elektroden, worden de elektroden schoongemaakt met een vijl.Als het katoen krijgt
zwart omdat het geoxideerd is geraakt dan wordt het vervangen.In Afbeelding 36 en Afbeelding 37 is de weerstand die wordt gebruikt om de stroom die in de inductor stroomt te regelen, en de tijdconstante voor het opladen van de condensator zodanig gekozen dat deze een minimale invloed heeft op de energie van de vonk.Dit wordt getest door visuele inspectie zonder de condensator op zijn plaats of met de inductor kortgesloten.

De situatie met respectievelijk de hoogste spanning of stroom en geen ontsteking bepaalt de bovengrens.Een veilige bovengrens wordt gegeven door de bovengrens van respectievelijk spanning of stroom te delen door de veiligheidsmargefactor drie.

Afbeelding 34 - Testapparaat voor vonkontsteking

Afbeelding 35 - Maximaal toegestane stroom I als functie van de maximaal toegestane spanning U gemeten in een puur resistief circuit in een ZUURSTOF RIJKE OMGEVING

Afbeelding 36 - Maximaal toegestane spanning U als functie van de capaciteit C gemeten in een capacitief circuit dat wordt gebruikt in een ZUURSTOFRIJKE OMGEVING

Afbeelding 37 - Maximaal toegestane stroom I als functie van de inductantie L gemeten in een inductief circuit in een ZUURSTOF RIJKE OMGEVING